Bireylerin kişisel kariyerleri için yaptıkları çalışmalar, daha çok öz iradelerinin güçlü olmasına bağlıdır. Maddi ve manevi tüm başarılar için azim ve istikrar gereklidir. Karar verdikten sonra düzenli ve disiplinli yapılan çalışmaların belirlenen hedeflere ulaşması çoğunlukla mümkündür…
Tek başına yapılamayacak çalışmalar için takım oyunu gerekir. Sanat, müzik veya spor gibi bazı kültürel faaliyetlerde de durum böyledir. Oyuncular arasındaki ahenk takıma sinerji verir, oyuncular birbirini olumlu etkiler ve başarı gelir…
İş hayatında birlikte çalıştığımız insanlar ile genellikle ailemizden fazla görüşürüz. Büyük bir fabrika imalatında bile olsa koridorda, yemekte, girerken çıkarken insanlar birbirini görüp iletişim kurarlar. Amir memur ilişkileri yanında insani ilişkiler de çok önemlidir. Öncelikle iş arkadaşından emin olan insanın verimi bir adım öndedir. Aile gibi bir ortamda çalışılan işler, dışarıdan gelecek müdahalelere de dayanıklıdır. İşteki huzurun en büyük sebebi, herkesin birbirinin ayıbını örttüğü, en başta iyi niyetli bir bakış açısına sahip fertlerden oluşan çalışma ortamıdır. Bu ortamı sağlamak öncelikle amir durumundaki kişinin örnekliğine ve samimiyetine bağlıdır. Devamında çalışma düzenini bozan, takım olamamış ve bencil davranışları ile düzene zarar veren bireylerin rehabilitasyonunu sağlamak da yine idareciye düşer. Adı üstünde idare edilecek durumları idare etmelidir. İyi niyetli ikazların dahasında cezalandırmaların da fayda vermediği durumlarda takımda değişiklik de düşünülmelidir. Ben başardım diyenler değil biz başardık diyenler takım olur…
İletişim kanallarının sürekli açık olması, denetlenebilir ve şeffaf olunması adil davranılması takım ruhunu güçlendirir. Aksi durumda bireyler sadece kendi pozisyonlarını kurtarmaya hiçbir risk almamaya başlar. Oysa yeri geldiğinde arkadaşının ayıbını örtmeli, eksiğini tamamlamalı, bu benim işim değil dememelidir…
Takımın ortak bir hedefinin olması herkesin aynı yöne odaklanması şarttır. Sosyal çalışmalar için de durum aynıdır. Orkestra şefinin her zaman notaları göstermesine gerek kalmadan, zaman içinde kalpler bir vurdukça oluşan uyum, tahmin bile edilemeyen güzel sonuçlara sebep olur…
Bir yere ikilik girerse ilerleme olmaz. Rekabet takımlar arasında olur, takım içinde rekabet asla olmaz, olmamalıdır. Takıma girmek için rekabet sporda elbette olur. Takımın başarısından önce bireysel başarı öncelenirse bu rekabet değil, sabotajdır…